 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Бываюць, крый Божа, благія настроі...
Нацягнуцца струны на смутак і боль:
Заплача прырода, заплачуць гэроі,
У аўтара згубіцца строгі кантроль.
Гэроі праходзяць тады няпрыкметна,
Няма ў іх аблічча, прыгожай хады.
У творы лірычны радок няпрыветна
Душу закране адгалоскам нуды.
Людзкая душа не заўсёды сьпявае,
Пустым застаецца паперы лісток.
А дзе-ж ты, нататка мая чарнавая?
Я чую апошні сыгнальны сьвісток.
З газэтнае хронікі злыя навіны:
Піраты ў паветры... Паўстаньні... Разбой...
Ці можна сьмяяцца ў такія хвіліны?
Ці горкі настрой адпадзе сам сабой?
Я ў смутку нямею на гэткім пытаньні:
– Чаму часта плодзіцца зло на зямлі,
А людзі маўчаць у душэўным хістаньні,–
Насупраць нічога зрабіць не змаглі.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
